Etappe 14: Hohentengen - Kradolf
79 km gefietst, totaal 1021 km

De camping van afgelopen nacht, net over de grens in Duitsland is de meest ideale tot nu toe. Een tentenveldje aan de Rijn, gescheiden van het caravan/campergedeelte met het toiletgebouw annex telefoonoplaad-station vlakbij en een bar bij de receptie. Alleen maar relaxte gasten en een hippie-achtige sfeer met gitaar, geurkaarsen en wierook. Een afdak met picknicktafel langs de Rijn waar je dus droog kunt zitten/koken. Het regent gelukkig niet, maar toch, het is er.

Om een beetje op schema te blijven willen we vandaag weer ongeveer 70 à 80 km fietsen. Alleen is er op die afstand geen camping te vinden. Wel op 50, maar dat is te dichtbij en op 100, dat is weer te ver. Dus proberen we nog een keer ‘warm showers’. In Metz lukte het niet om een adresje te vinden dat beschikbaar was, maar nu reageert ene Roland, precies op de route. Ik bel hem vanuit de bakkerij, waar we een koffie drinken, en we zijn welkom. We zullen zien.

Na een dagje ontspannen fietsen langs de Duits-Zwitserse grens arriveren we rond 3 uur al bij onze bestemming. We hebben enorme dorst, maar weten niet wat we kunnen verwachten bij Roland, dus we stoppen even bij een supermarktje en drinken een koel blikje 0.0-bier.

We bellen aan bij het adres dat we doorkregen, pal tegenover het station van Kaldorf en een man van (minimaal) onze leeftijd doet open en groet ons hartelijk. We kunnen onze fietsen “im Keller” parkeren en een van de eerste dingen die hij vraagt is “Wollen sie ein Bier?”. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen.

We zitten in de tuin op een gezamenlijk terras waar we ook de tent even kunnen laten drogen. Er wonen meerdere mensen in het compex waaronder twee jochies die met hun moeder uit Macedonië kwamen. Zij vinden het erg interessant dat er bezoekn is en blijven rondhangen, totdat ze door Marianne, de vriendin van Roland (zeg maar Rollie) tot de orde.geroepen worden.

Marianne is, net als Rollie gepensioneerd, maar is altijd kok geweest (sterrenkok, volgens Rollie). Ze is nog steeds dol op koken enaakt een voortreffelijk vegatarisch maal voor ons klaar, al vindt ze dat een mens toch echt dierlijke eiwitten nodig heeft. Er worden flessen wijn aangerukt en we blijven gezellig praten over vanalles en nog wat; Marianne vooral over eten, en wat gezond is voor de mens: vooral onbewerkt, vers voedsel dus. 

Rollie vertelt over hun vroegere fietsreizen en over de vele internationale gasten die ze al.hebben ontvangen. Ze doen dit al jaren en vinden het leuk om zo mensen te leren kennen en verhalen uit te wisselen. Hetbgesprekngaat in het Duits. Rollie spreekt “hoch-Deutsch”, maar Marianne heeft een zwaar “Schwisher-Dütsj” accent en is soms lastig te volgen. Volgens Rollie is het Zwitser-Duits gewoon hoch-Deutsch met veel typefouten. Hij kan Nederlands ook aardig lezen, is gewoon Zwitser-Duitset veel taalfouten. Ik vind het klinken als Limburgs, net als het Luxwmburgs yrouwens, maar kan het toch slecht verstaan. Kortom, het wordt een lange, gezellige avond bijndeze supervriendelijke mensen. Lang leve warm showers! O ja, we kunnen ook warm douchen…____________________

Und jetzrlt für Rollie und Marianne die übersetsung:

Wir klingeln an der Adresse, die wir erhalten haben, direkt gegenüber dem Bahnhof Kaldorf, und ein Mann (mindestens) in unserem Alter öffnet die Tür und begrüßt uns herzlich.

Wir können unsere Fahrräder „im Keller“ abstellen und als erstes fragt er: „Wollen sie ein Bier?“. Da sagen wir natürlich nicht nein. Wir sitzen im Garten auf einer Gemeinschaftsterrasse, wo wir das Zelt auch trocknen lassen können. In der Anlage leben mehrere Menschen, darunter zwei Jungen, die mit ihrer Mutter aus Mazedonien kamen. Sie finden es sehr interessant, dass es Besucher gibt, und bleiben, bis sie von Marianne, Rolands Freundin (oder Rollie), zur Ordnung gerufen werden. Marianne ist wie Rollie im Ruhestand, war aber schon immer Köchin (laut Rollie Sterneköchin). Sie liebt es immer noch zu kochen und bereitet für uns ein ausgezeichnetes vegetarisches Essen zu, obwohl sie glaubt, dass der Mensch wirklich tierische Proteine ​​braucht. Flaschen Wein werden herausgeholt und wir unterhalten uns weiter über alles Mögliche; Marianne beschäftigt sich hauptsächlich mit Lebensmitteln und dem, was für den Menschen gesund ist: vor allem unverarbeitete, frische Lebensmittel. Rollie erzählt von ihren vergangenen Radtouren und von den vielen internationalen Gästen, die sie bereits empfangen haben. Sie machen das schon seit Jahren und haben Freude daran, Menschen kennenzulernen und Geschichten auszutauschen. Das Gespräch ist auf Deutsch. Rollie spricht „Hochdeutsch“, aber Marianne hat einen starken „Schwisher-Deutsch“-Akzent und ist manchmal schwer zu verstehen. Laut Rollie ist Schweizerdeutsch nur Hochdeutsch mit vielen Tippfehlern. Er kann auch ganz gut Niederländisch lesen, ist aber einfach Schweizerdeutsch mit vielen Tippfehlern. Ich glaube, es klingt wie Limburgisch, jedenfalls wie Luxemburgisch, aber ich habe immer noch Schwierigkeiten, es zu verstehen. Kurz gesagt, es wird ein langer, angenehmer Abend mit diesen superfreundlichen Menschen. Es lebeh “watm showets”! Ach ja, wir können auch heiß duschen…

« Vorige     Volgende »