Etappe 12: Kembs - Basel (CH)
30 km gefietst, totaal 865 km

Gisteren is de sleutel van Kirsten's fiets op mysterieuze wijze verdwenen. We parkeerden onze fietsen na het boodschappen doen bij het terras, waar we een biertje wilden drinken. Als ik bij de bar sta om biertjes te bestellen zie ik Tineke zitten aan een ander tafeltje. Ik gebaar naar Kirsten en ze pakt de spullen, waaronder de boodschappen en gaat bij Tineke zitten, waar een stopcontact is om de telefoons op te laden. Als we na een paar biertjes naar de tent willen gaan kan Kirsten haar fietssleutel nergens vinden. Alles afgezocht en bij de bar gevraagd of er iets gevonden is, maar zonder succes. Les 2 (na de les: vergeet de bandenlichters niet): Neem een reservesleutel mee!

Zonder sleutel kunnen we niet weg. Gelukkig is er een fietsenmaker in het dorp, een kilometer verderop, die het slot, desnoods met geweld, kan openkrijgen. Van de Amsterdamse Tineke leren we de fietsendieven-truc om de fiets met een broeksriem aan de bagagedrager te dragen. De fietsenmaker gaat pas om negen uur open dus we kunnen uitslapen.

We pakken alles alvast in en togen met de fietsen aan de hand/riem naar de fietsenmaker. Die krijgt het slot niet open zodat hij het moet doorslijpen. Het is niet anders; we willen verder. Er is geen identiek slot verkrijgbaar dus we kopen een cijferslot totdat we ergens een abus-ringslot vinden (die sleutel kunnen we ook niet verliezen).

Terug op de camping, klaar om te vertrekken, zet ik even mijn pet met zonneklep af om het zweet van mijn gezicht te vegen. En dan is meteen het mysterie van de verdwenen sleutel verklaard. Kirsten's sleutel bengelt aan de gesp van mijn pet! Mijn pet lag gisteren ook op het tafeltje waar we zaten. Blijkbaar is de sleutel aan de gesp van de pet blijven hangen. Hilarisch dat ik de sleutel tijdens het zoeken steeds op mijn hoofd heb gedragen. Hoe dit heeft kunnen gebeuren gaat me letterlijk boven de pet.

Het is al 11 uur als we uiteindelijk kunnen vertrekken. Het is vandaag iets minder warm dan gisteren en we hoeven maar dertig kilometer tot de volgende camping. We zijn bij de Rijn aangekomen en passeren de Zwitserse grens naar Basel! Het eerste van de drie routeboekjes is uit, maar qua afstand zijn we nog niet op een derde. Nog 1320 kilometer te gaan.

Morgen is het nationale feestdag in Zwitserland en ter ere daarvan is er vanavond al vanalles te doen in Basel, met afsluitend vuurwerk. We nemen een treintje terug naar Basel (we zijn er al een eindje voorbijgefietst) en wandelen richting Rijn. Daar laat een hoop mensen zich op gekleurde drijvers afzakken in de rivier. Met dit weer een heerlijk tijdverdrijf zo te zien. Er heerst een gezellige festivalsfeer in de stad, maar we zijn te moe om daar lang van te genieten. Morgen weer verder naar het oosten.

Overigens horen we het vuurwerk vanaf de camping ook wel. Sterker nog, op ons tentenveldje is een aantal jochies fanatiek bezig met het afsteken van rotjes. Het lijkt wel oudejaarsavond.

« Vorige     Volgende »