Etappe 6: Wallendorf - Sierck les Bains
74 km gefietst, totaal 448 km

Het stuur van mijn fiets wiebelt al een tijdje. Zometeen bij de koffiestop toch even checken of er ergens een boutje loszit. O, ik zie het al. De boutjes bij het stuur zitten niet goed vast. Zo gepiept met een inbussleuteltje. We kunnen weer verder. Kirsten fietst vooruit en ik volg, althans dat probeer ik. Maar nu zwabbert mijn voorwiel vervaarlijk heen en weer. Als ik kijk wat er aan de hand is zie ik dat de verbinding tussen het stuurhoofd en de vork enorm veel speling heeft. Er lijkt wel een bout of borgring te missen. Kan ik hiermee verder of loop ik de kans dat straks tijdens een afdaling mijn stuur afbreekt en ik op mijn bek ga? Ik haal het hele stuur eraf, maar zie niet wat er scheelt. Ik zie wel dat het stuur niet kan afbreken, er lijkt niets kapot. Provesorisch alles weer in elkaar gezet en alles strak vastgeschroefd, maar de speling blijft. 

Wat te doen? Terugfietsen naar het vorige stadje naar een fietsenmaker? Dat is 8 km terug en bergop fietsen. We hebben net een heerlijke afdaling gehad. De volgende plaats met een fietsenmaker is 14 km verderop. Haalt mijn fiets dat? Het is half 12, en de fietsenmaker daar sluit tussen 12 en half 3. Dat wordt dus een keuze tussen bergop terugfietsen of uren wachten tot de fietsenmaker in het volgende stadje open gaat. Even testen. Hm, ik kan gewoon fietsen. Gaat eigenlijk best goed. Zou dit probleem er al langer zijn en heb ik het niet gemertkt voordat ik het stuur wilde verstellen? Ben ik hier ook al mee naar Parijs gefietst? Dan moet ik Thionville ook wel halen. Daar is vast een goeie fietsenmaker.

We wagen het erop en fietsen verder. We zijn al flink opgeschoten. Door Banjaminse te negeren en gewoon de route van Komoot te volgen hebben we weer een flink stuk afgesneden. Weliswaar over een vrij drukke doorgaande weg, maar qua kilometers maken schiet dat wel op. De weg stijgt en daalt langs het prachtige Mülertahl waar we een paar jaar geleden gelopen hebben tijdens onze GR5-wandeling. Dat kunnen we dus nu links (eigenlijk rechts) laten liggen.

De weg meandert net als gisteren langs de oevers van de grensrivier tussen Duitsland en Luxemburg. Alleen is het nu de Moezel in plaat van de Our. Voordeel is dat het qua klimmen meevalt. We rijden langs de wijngaarden van de Moezel, zowel aan Luxemburgse als Duitse zijde. We herkennen een hoop van onze GR5-wandeling van 2021. Als we in Schengen aankomen en naar een fietsenmaker zoeken krijgen een volgende déjà vû-ervaring. De fietsverhuur zit in het vvv-gebouw waar we destijds onze Schengen-koelkastmagneet hebben gekocht. Ze zijn daar heel vriendelijk, spreken perfect Engels en weten ons uit te leggen dat er geen fietsenmaker in Schengen is. Ze bellen nog wel met een adresje 15 km verderop om te ontdekken dat deze wegens vakantie gesloten is. 

Nou goed, we hebben het tot hier gered, dus de laatste 25 km naar Thionville moet ook wel lukken. Daarmee hebben we ook meteen een keuze gemaakt om de route via die stad en Metz te rijden; weliswaar 15 km langer, maar minder klimmeters. Maar dat doen we morgen. Nu even uitrusten met een flesje wijn op de fijne camping in Sierck les Bains met uitzicht op het fort.

Wat we in 2021 in 3 weken te voet deden hebben we nu in 4 dagen gefietst. Qua actieradius toch een stuk efficienter.

« Vorige     Volgende »