Samos
28-10-2022Weer een stukje fietsen
49 km gefietst, totaal 4314 km
Ook hier was ik al ooit eens eerder, pré-kirshan, aan het begin van de wereldreis die ik met mijn vrienden Henk en Marion in 1990 begon. Destijds reisden we van Italië, via Athene en Samos naar Turkije; nu gaan we in omgekeerde richting terug.
Het eiland Samos is iets kleiner dan de vorige twee en we wagen het erop om weer per fiets wat interessante plaatsen aan te doen. Van Samos-hoofdstad Vathy naar het aan de zuidkust gelegen Pythagoria is maar ruim 10 kilometer. Wel moeten we daarvoor de berg over waartegen Vathy gebouwd is. Het gaat zo steil dat er voor de voetgangers trappen langs de weg zijn aangelegd. Maar eenmaal boven (gelopen) is het daarna bijna alleen nog maar bergaf richting de vermoedelijke geboorteplaats van de beroemde wiskundige, die van die stelling, waar Pythagoria naar vernoemd is. Het is een klein vissersplaatsje met een mooie baai.
Het is vandaag ‘ochi’-dag, een nationale feestdag waarin herdacht wordt dat de toenmalige dictator in 1940 ‘ochi’ (nee) zei tegen Mussolini toen deze Griekenland wilde binnenvallen. Iedereen is vrij, overal zijn ceremonies en parades en hier in het dorp wordt gezongen en gedanst op traditionele Griekse muziek. Erg leuke sfeer.
De dag erna gaan we weer terug naar de noordkust, richting het mooie badplaatsje Kokkari, waar ik al eens was. Ook nu weer niet heel ver, maar wel dwars door het bergachtige binnenland. Dat valt tegen. Het eiland staat bekend om zijn mooie wandelpaden, nou, dit is er duidelijk zoëen. Mooi, maar niet te doen met een fiets. De onverharde, met mul zand en keien bedekte, enorm steile paden zijn zelfs met de fiets aan de hand nauwelijks door te komen. Ook als wandeltocht zou dit in de categorie ‘zwaar’ vallen. Mooi zijn de stille en steile paden door het groene binnenland wel. We zien cypressen en cactussen, en een enorme hagedis steekt het pad over. Als we de top bereiken zien we in het noorden de zee met het witte dorpje Kokkari liggen terwijl we in het zuiden de zee ook nog zien. Prachtige beloning voor het harde werken.
Kokkari is een bruisend stadje met een prachtig strand. Wel enorm veranderd sinds de vorige keer dat ik er was. Ik herken het nauwelijks, zoveel barretjes en restaurantjes zijn erbij gekomen. Toch is het er nu rustig (duh, het is eind oktober).
Langs de prachtige kustweg fietsen we verder naar de havenstad aan de westkant van Samos, Karlovasi. Hier nemen we morgen de boot naar het volgende eiland.
Klinkt nog steeds als een paradijs