

Istanbul in zicht
03-10-2022Etappe 59 Yaylacik-Sazlibozna
62 km gefietst, totaal 3776 km
In de verte zien we de skyline van Istanbul al liggen op het eind van de laatste steile klim van vandaag. Toch is het morgen nog meer dan 50 km fietsen tot we bij onze eindbestemming zijn.
Vanmorgen vroeg vertrokken vanuit onze blokhut. Het ontbijt was inbegrepen, maar daar kunnen we niet op wachten; er staat een stevige etappe op het programma. Voor het eerst ben ik blij dat we starten met een pittige klim. Het is maar 12°C en zo worden we een beetje warm. Het landschap is drastisch veranderd t.o.v. gisteren. De steppe heeft plaatsgemaakt voor bos. We volgen de doorgaande weg en die meandert door het groene, heuvelachtige landschap. Af en toe een vrachtwagen die toeterend langsraast, af en toe een hond die vrolijk met ons meeloopt. Dan weer een hele tijd niets, rust... Prachtige route tot zover.
Na een theetje in een van de kleine dorpjes waar we doorheen komen wordt de weg drukker met vooral veel vrachtverkeer richting Istanbul. Was te verwachten natuurlijk, maar valt toch tegen. Zeker als er ook nog een paar stevige klimmetjes aankomen. Flink zweten in de zon, die inmiddels een stuk heter schijnt dan vanmorgen vroeg.
Onze host voor vandaag is Fikri Bekbaş, een vriend van de oprichters van de Sultans-trail. Hij verwacht ons en belt vandaag een paar keer om te informeren waar we zijn, de laatste keer ongeveer 15 km voor zijn dorp Sazlıbozna. Ik zeg heel optimistisch dat we er over een uurtje wel zullen zijn, maar ben vergeten op het hoogteprofiel te kijken. Lang verhaal kort; het wordt iets later. Wel zien we vanaf het hoogste punt van de weg de skyline van de metropool al liggen, een mooi vooruitzicht.
Sikri verwelkomt ons hartelijk in zijn huis; zijn vrouw kookt een lekker Turks diner voor ons en we krijgen een officieel certificaat uitgereikt voor het behalen van het eindpunt van de Sultans-trail. Eigenlijk zijn we er nog niet helemaal, maar goed, die is alvast binnen.