Valse start naar Beograd
07-09-2022Etappe 40 Indjija - Belgrado
53 km gefietst, totaal 2627 km
Belgrado, of Beograd, de derde Oost-Europese hoofdstad aan de Donau, of Danube, is niet meer zo ver, maar het duurt toch nog even voor we er zijn.
De band die ik gisterenavond heb geplakt, is binnen een paar kilometer al weer lek. Ik plak ‘m vrij snel langs de weg, maar zie dat er een grote scheur in de buitenband zit. Hij heeft het 2500 km uitgehouden, maar is nu toch echt aan vervanging toe. We gaan het niet redden tot aan Belgrado, dus toch maar een fietsenmaker zoeken, zolang we nog in de bewoonde wereld zijn. Die is er gelukkig in InÄ‘ija en ze hebben zelfs (bijna) de goeie buitenband. “Is er misschien een andere fietsenmaker die precies de goeie band heeft?” vraagt Kirsten. “No, we're the only one in town, we have a monopoly”, lacht de verkoopster ons toe. “But you cán buy a new bike.” We besluiten toch maar de niet helemaal goeie band te kopen en kijken hoelang die het houdt. Repareren doen ze hier trouwens niet, dat mogen we zelf doen.
We bellen ons appartement en vragen of we een nacht langer kunnen blijven zodat ik mijn fiets kan repareren. Gelukkig kan dat en in de parkeergarage verwissel ik de voor- en achterband, zodat de nieuwe, niet helemaal goeie vóór komt en de oude, nog wel goeie, naar achteren gaat om de zware bagage te tillen. Nu maar hopen dat ie het houdt tot Belgrado.
Het is pas 12 uur, en we zouden het theoretisch zelfs vandaag nog wel kunnen halen. Ook al hebben we net voor een nacht bijbetaald, het is goedkoper om nu te vertrekken dan een dag later te arriveren in het reeds geboekte appartement in Belgrado.
Om zandpaden en andere bandonvriendelijke wegen te vermijden, en om tijd te sparen, nemen we de kortste weg. Die gaat weliswaar over drukke wegen zonder fietspad, en is niet bijzonder mooi, maar voor nu is het belangrijker om kilometers te maken dan te genieten van de omgeving.
Als we een paar uurtjes hebben gefietst, zien we al een bord met ""Welcome to Belgrade". Dat is snel, volgens onze navigatie moeten we nog zeker 25 km. Alsof er in De Bilt een bordje staat er “Welkom in Amsterdam”.
We nemen een kleine pauze in een cafeetje langs de weg en raken in gesprek met Thomas, Radiem (of zoiets) en Robert, drie Polen op zakenreis, maar nu gezellig aan het bier. Vooral Robert praat honderduit over zijn dochter die in Amsterdam studeert, over de toestand in Polen, de politiek van Servië en de houding naar Rusland, over bier en hoe vodka kan helpen om open en eerlijk naar elkaar te zijn. Erg gezellig maar we moeten nog verder. We moeten ons verblijf voor vanavond nog zoeken.
Dat blijkt nog niet zo makkelijk. Op het adres dat we van Booking.com kregen is er niets dat op een appartement of hostel lijkt. Dat hebben we eerder meegemaakt, dus we bellen de eigenaar. Het blijkt een particulier appartement te zijn, verstopt op de 6e etage van een onooglijk oud gebouw. Gelukkig ziet het er van binnen beter uit en hebben we een prachtig uitzicht over het bruisende centrum van deze hippe hoofdstad.